بهار و گل طرب‌انگیز گشت و توبه‌شکن
به شادی رخ گل بیخ غم زِ دل برکن
رسید باد صبا غنچه در هواداری
ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن
طریق صدق بیاموز از آب صافی دل
به راستی طلب آزادگی زِ سروِ چمن
(حافظ شیرازی)

بار دیگر خزان رفت و بهار آمد. امید آن‌که در این نوروز فرخنده، هوای دل شما نیز بهاری باشد و سالی سرشار از شادکامی و کامیابی پیش رو داشته باشید. در سرزمین ایران که فصل بهار و گاهِ رفتن به سبزه‌زار کوتاه است، شاعران و ادیبان و هنرمندان کوشیده‌اند تا این زیباترین فصل سال را در آثار خود جاودانه سازند. هم از این‌روست که در ادب پارسی فراوان از بهار و گل و گلبن سخن رفته است و در هنر و معماری نیز جلوه‌های بهار چشم‌ها را می‌نوازد و اقلیم دل‌ها را درمی‌نوردد.

اگر تخت جمشید را نخستین بنایی به شمار آوریم که در پاسداشت نوروز و برای برگزاری آیین نوروزی برپا شد، کاخ گلستان را باید آخرین اثر سترگی بدانیم که ترنم بهار همواره از در و دیوارش به خروش است. این کاخ که حدود ۱۳۰ سال مقر فرمانروایی قاجاریان بود، کهن‌ترین باغ بازمانده از تهران قدیم است. این‌جا را «باغچه گلستان» می‌خواندند و جایگاه خانه و دیوان‌خانه شاهان قاجار بود. در نوروز سال ۱۱۷۴ خورشیدی (۱۲۱۰ قمری) نیز "آقا محمد خان قاجار" در همین باغ تاجگذاری کرد.

باغچه گلستان هنوز هم مانند ۲۰۰ سال گذشته، در فصل بهار حال و هوایی مسحورکننده دارد؛ چندان که به هر سو بنگریم، گل است و سبزه و درخت و آب روان. این‌جا حتا در فصل خزان هم خالی از جلوه‌های بهاری نیست؛ زیرا هنرمندان عصر قاجار نقش بهار را روی سنگ‌ها و آینه‌ها و کاشی‌ها و گچ‌بری‌های کاخ جاودانه ساخته‌اند. کاشی‌های رنگارنگ کاخ گلستان که نمای بیشتر ساختمان‌ها را پوشانده‌اند، غالبا نقشی از گل و مرغ و مرغزار دارند.

اگر در این نوروز خجسته در تهران به سر می‌برید یا از این شهر گذر می‌کنید، حیف است که در باغچه گلستان گوش جان به ترنم بهار نسپارید. اما اگر چنین مجالی را به دست نمی‌آورید، ما شما را با گزارش مصور این صفحه به دیدن بهار در کاخ گلستان می‌بریم. قطعات پیانو که ما را در این بازدید کوتاه همراهی می‌کنند، از آثار زنده‌یاد "جواد معروفی" هستند.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب