آخرین مطالب
سی سال در قاب
۰۷ اکتبر ۲۰۰۸ - ۱۶ مهر ۱۳۸۷
داريوش رجبیان
در کنار در ورودی نمايشگاه "سی سال تنهايی" در مؤسسه "خانه آسيا"ی لندن می خوانيم: "ستاره ها در شب می درخشند". اين جمله، اشاره سازمان دهندگان نمايشگاه به سی سال اخير تاريخ ايران و سرنوشت مردم آن است که با دلهره و اضطراب و انزوا همراه بوده و ستاره های تازه ای را پديدار کرده است. مجموعه عکس
طی اين سی سال شماری از عکاسان زن ايرانی تلاش کرده اند اين انديشه ها و عواطف را در قاب تصوير بگيرند. شمار زيادی از آن تصويرها را اکنون می توان در اين نمايشگاه ديد و با کارهای آبنوس البرزی، هاله انوری، مهروا آروين، مهرانه آتشی، نغمه قاسملو، فرزانه خادميان، نيوشا توکليان و چندين نفر ديگر از نزديک آشنا شد.
بيشتر هنرمندان برای رساندن پيام خود از کولاژ و ترکيب سازی کار گرفته اند. "من، زن، اينجا"، اثر حورا يعقوبی، عکس مات زنی است با موهای کوتاه که تصوير نگاتيو خود او با يک پيچ جلو دهان او را بسته است.
اتوپرتره (خودنگاره) ايلا گلپريان عکس بريده دختر بی حجابی است که زير آسمان ابری و گرفته با گيره در طنابی چسبيده، رو به باد، اما ايستاده. از رشته عکس های "زنان محور شرارت" نيوشا توکليان دو عکس مشابه را به نمايش گذاشته اند، با تصوير مادران سربازان کشته شده که پرتره فرزندانشان را در بغل دارند.
"کاتريانا هازل"، مدير فرهنگی خانه آسيا در ديباچه کتاب فهرست نمايشگاه نوشته است که "سی سال تنهايی" بيانگر چگونگی تاثيرگذاری رويدادهای تاريخی تکان دهنده سه دهه اخير بر هنر معاصر ايران است. و در واقع، عکس های نمايشگاه، اين حقيقت را تا حدودی آشکار می کند. در همه اين آثار از زبان رمز و راز بهره برداری شده و هر کدام پيام پنهانی دربر دارد.
به گفته فريار جواهريان، متصدی نمايشگاه: "هنر (در ايران) وسيله برون ريختن بدی هايی بوده است که هنرمندان در طول سال های جنگ و انقلاب ديده اند. اروپا نيز در پی جنگ جهانی دوم شاهد فوران مشابه هنری، ادبی و فلسفی شده بود."
چشمان نگران نيکی کريمی و چهره پريشان خسرو شکيبايی در رشته عکس های موسوم به "پرتره ها" از مريم زندی، رنگ شاد پيراهن های زنی خموده در سلسله عکس های "رنگين باش" از شادی قديريان، گل سرخ پژمرده و نگاه دور و اندوهبار زنی در عکس "يکی بود، يکی نبود" از رعنا جوادی، پلاستيک سوخته روی عروسک باربی در عکس بی نامی از هميلا وکيلی همگی نمونه هايی از بروز ناگهانی خلاقيت در هنر عکاسی، به ويژه در ميان زنان ايرانی هستند.
در حاشيه نمايشگاه "سی سال تنهايی" فيلم های مستند و هنری نيز از فيلمسازانى چون مهوش شيخ الاسلامی، ميترا فراهانی، مرضيه مشکينی، رخشان بنی اعتماد و مونا زندی حقيقی به نمايش در می آيد.
اين نمايشگاه يکی از چندين برنامه ويژه ای است که تحت عنوان "ايران پس از سی سال" در لندن جريان دارد.
نمايشگاه "سی سال تنهايی" تا روز دهم ژانويه ٢٠٠٩ در خانه آسيای لندن برپاست.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید
به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید
کجا میشود "من، زن، اينجا"، اثر حورا يعقوبی را دید و ایا نمایشگاه دیگری از کارهای ایشان قرار است برگزار شود؟
ممنون
ایا گذاشتن نمایشگاه در لندن اینقدر ارزش داره تا بخاطر خوش آمد جمعی؛ جمعی دیگه رو قربانی کنیم؟!