در سال ۱۹۸۴ گروهی از، به اصطلاح، معلولان ذهنی که اشتیاق فراوانی به نقاشی داشتند، به طور اتفاقی با نقاشی به نام رولف لائوته Rolf Laute در زیرزمین مؤسسه‌ای به نام اشتات هاوئوس شلومپ Stadthaus Schlump در نزدیکی ایستگاه شلومپ شهر هامبورگ، ملاقات کردند. این معلولان که بعداً خود را شلومپرSchlumper* نامیدند و از خلاقیت هنری برخوردار بودند، گلایه کردند که نمی‌توانند خود را با برنامه‌های منظم و روزمرۀ کارگاه‌های نقاشی تطبیق دهند و برای فعالیت در چنین کارگاه‌هایی نامناسب تشخیص داده می‌شوند.

زنان و مردانی بین بیست تا هشتاد سال در سراسر شهر هامبورگ در خانه‌های معلولان و تحت سرپرستی مؤسسات مختلف به صورت پراکنده به سرمی‌بردند. شمار زیادی از آنها پس از مدت کوتاهی به این گروه پیوستند. درمیان این اشخاص کسانی هم بودند که فقط در اوقات فراغت‌شان به آتلیه شلومپ رفت و آمد می‌کردند.

با تلاش‌های پیگیرانۀ رولف لائوته و همراهانش، در سال ۱۹۹۳ وزارت کار و بهداشت و رفاه اجتماعی شهر هامبورگ با همکاری "کانون دوستان شلومپرها" پیشنهاد داد که اعضای گروه، فرصت بیابند تا فعالیت‌های هنرمندانۀ خود را در کاری حرفه‌ای و تمام‌وقت دنبال کنند. در حال حاضر ۲۲هنرمند پنج روز در هفته در شلومپر کار می‌کنند.

در کارگاه شلومپر مواد لازم برای نقاشی، اعم از کاغذ بوم، قلم و رنگ به طور رایگان در اختیار هنرمندان قرار داده می‌شود و آنان در ازای دستمزدی ماهانه نقاشی‌های خود را در اختیار مسئولان گالری قرار می‌دهند. درآمد عاید از این نقاشی‌ها عمدتاً صرف تهیۀ مواد و اداره کارگاه شلومپر می‌شود. "کانون دوستداران شلومپرها" برای عرضۀ آثار هنری و تهیۀ کمک مالی مسئولیت دارد. 

شلومپرها در کارشان از یاری هنرمندان آزاد و همچنین آموزگاران و مربی‌ها بهره می‌گیرند، اما روند خلاقیت آنان مستقل است.

در سال ۱۹۹۸ شلومپرها گالری و استودیوی خود را به محل جدیدی در سنت پاولی منتقل کردند که قبلاً کشتارگاه بوده و اکنون شلومپرها از این محل به عنوان آتلیه، نمایشگاه، محل برگزاری مراسم و کافه استفاده می‌کنند.  گروه‌هایی از دانش‌آموزان نیز به طور مرتب برای کار کردن کنار شلومپرها به آتلیه آنان مراجعه می‌کنند.

این پروژۀ کاری نیز همچون سایر کارگاه های معلولان در آلمان باید سود کافی تولید کند تا روند تولید و مزد ماهانۀ هنرمندان را تأمین کند.  تفاوت این است که کار شلومپرها مستقلند و این طرح کاملاً وابسته به خلقیات و روحیات افرادی است که سرگرم آن هستند. "محصولات" این کارگاه نیز غیرمعمولی است: نقاشی، گرافیک، مجسمه، نمایش‌های مختلف و قطعات ساخته‌شدۀ هنری.  بازار برای فرآورده‌های این کارگاه، بازار بین‌المللی هنری است. مثل سایر هنرمندان، شلومپرها نیز کارهای خود را درگالری‌ها و موزه‌ها به نمایش می‌گذارند. آثار آنان به عنوان پوستر و جلد لوح‌های فشرده به کار می‌رود. این آثار همچنین در قبال مبلغی به سازندگان فیلم، عکاسان و دوستداران هنر اجاره داده می‌شود و مجموعه‌داران خصوصی و یا نهادهای دولتی آنها را  می‌خرند.

از سال ۲۰۰۲ شرکت حمل و نقل اُیروپ‌کار با شعار"اُیروپ‌کار شلومپرها را متحرک می‌کند" به شلومپرها کمک کرد تا با آثار خود به شهر و محل‌های دیگر سفر کنند.

کانون دوستداران شلومپرها و سایر دوستداران آنان درصدد ایجاد یک موزۀ دائمی برای شلومپرها هستند و هدف از ایجاد چنین نمایشگاهی عرضۀ پنج هزار نقاشی است که دراین سال‌ها تولید شده‌است. تا کنون نمایشگاه‌های زیادی از کارهای شلومپرها برگزار شده، از جمله نمایشگاهی در شیکاگو. نمایشگاه بعدی آنان تابستان امسال در برلین خواهد بود.

شلومپرهای حرفه‌ای هر روز از ساعت نه صبح تا هفت بعد از ظهر دراین محل سرگرم آفرینش آثار هنری‌اند. گاه به نوبت آثار آنان در همین محل به نمایش درمی‌آید. در کافۀ محل، کتاب، فهرست آثار، پوستر وکارت‌پستال‌هایی از آثار شلومپرها فروخته می‌شود و همراه با یک فنجان قهوه می‌توان با شلومپرها گپی از نوعی متفاوت زد.

*"آنچه که بدون پیش‌بینی قبلی، آموزش هنری و یا تفکر اتفاق می‌افتد، شلومپ نامیده می‌شود؛ اتفاقی غیرمنتظره و مبارک". لغت‌نامه گریم Grimm's Dictionary

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب