Jadid Online
جدید آنلاین
درباره ما تماس با ما Contact us About us
مدرسه چهارنفره كالو

مدرسه چهار نفره کالو
شهاب ميرزائى

نه، باور نمی کنم. هنوزهم باور نمی کنم  که در روزگار پنت هاوس و زانتیا و گوشی های رنگ وارنگ و سفرهای دبی و تایلند و تلویزیون های ال سی دی و میلیونرهای یک شبه سی ساله، در روزگار حرص و آز و جاه طلبی و فرصت طلبی، آدمی پیدا شود که آرزویش معلم شدن باشد.

مادرم سی سال معلم کلاس اول بود. مادرم عاشق بچه ها بود. همیشه از عشق اش به معلمی و بچه ها می گفت و حکایت معلمی اش متعلق به سال ها و روزگاران دور بود.

روزگاری که مردم، کفش های لاستیکی می پوشیدند، هفته ای یک باربرنج می خوردند، آب خانه هایشان را از چشمه ها و قنات ها می آوردند وآبله بر بازوانشان می کوبیدند. روزگاری که غم بود ولی کم بود*.

اما درروستای کالوی شهرستان دیر در استان بوشهر، قصه های قدیمی کنج ذهنم، عینی شدند و دوباره جان گرفتند. وقتی برای مادرم از پشت گوشی تلفن قصه واقعی را گفتم، گفت سلام برسان و بگو اگرجوان بودم، آرزو داشتم جای تو بودم.

سرباز معلمی هر روز با موتورسیکلت، راهی روستایی می شود که سی کیلومتر با زادگاهش فاصله دارد. سی کیلومتری که برای گردشگر یک روزه جالب است و برای کسی که دوسال باید برود و بیاید، سخت: که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل ها **.

از دیرهمراهش می شویم. مسیری با چشم انداز نخلستان هایی که پشت به کوه و لنج هایی که دل به دریا داده اند. کوه های نمکی سر راه که تش باد -آتش باد- آن ها را پیراسته، شکل خانه و آدم شده اند و گذر سال ها بر رخسارشان چنان چنگی نواخته که داستان لوط در جلوی چشمانمان زنده می شود.

از آسفالت به خاکی می پیچیم و بعد از گذر از سگی که چهار قلو دارد، وارد روستایی می شویم با شش خانوار و سی سکنه و چهار دانش آموز.

وقتی مردمک چشم های مشتاق شاگردهای مدرسه میزبانمان می شود، زیر لب آن ترانه قدیمی را زمزمه می کنیم : اگه چشمات بگن آره، هیچکدوم کاری نداره.

حمیده و مهدی و پریسا و حسین. روزگاری کلاسشان چادری بود که باد -آتش باد-  با خودش برد و بعد حسینیه شد و حالا چند صباحی است که چهار دیواری دارند با سقفی چوبی بر بالای سرشان وحیاطی که چشم اندازش آبی بیکرانی است به نام خلیج فارس.

هر روز کشتی های نفت کش غول پیکر در جلوی چشمانشان رژه مى روند و هر روز پدرهایشان با قایق های چوبی کوچک، برای صید ماهی و میگو به دریا می زنند و مادرهایشان تا شب که برگردند ، لب می گزند و بر سجاده های نمازشان از خدا می خواهند که دریا توفانی نشود.

این جا مهربانی بر دل ها حکمرانی می کند و زندگی با همه زیر و زبری اش جاری است. و ما آدم های خسته و افسرده و ناامید شهری درهجوم شور و شوق و امید این آدم های روستایی، کیش و مات می شویم. ما می شویم: ما هیچ، ما نگاه***.

امروز برنامه کودک می گفت:
آن ها که بی گدار به آب می زنند
همیشه مشق هایشان را
ته اقیانوس می نویسند . . . *ّّّ***

*اسماعیل خویی
** حافظ
*** نیما یوشیج
****گراناز موسوی

Flash برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید


 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب
- یک کاربر، 2010/11/21
در جواب آقای آریا نژاد باید بگویم رمز موفیت این سرباز معلم استفاده از رسانه بود...
- معصومه، 2010/10/23
دیدنتون توی رسانه منو خیلی خوشحال کرد، آقای شعرانی. با معلمهای ناحیه دوی تبریز هم ارتباط برقرار کنید. به دانش آموزانتون سلام برسونید و بگويید که من براشون آرزوی موفقیت میکنم. من دانش آموز سال چهارم دبیرستان هستم.
- آریانژاد، 2010/10/13
آقای شهاب میرزایی
باسلام احتراما یا جنابعالی در ایران زیست نمی فرمایید یا بنا به برخی ملاحظات خودتان را به کوچه علی چپ میزنید. همانند مدرسه کالو با تعداد دانش آموز حتی کمتر هنوز هم در ایران هزاران است و معلمینی که نه هر روز رفت و آمد میکنند بلکه هفته به هفته در جاهای صعب العبور اقامت میکنند تا تدریس نمایند نیز بسیار . دلیل مشهور شدن کالو و معلمش هم اگر کمی دقت فرمایید خودتان میفهمید.
- یک کاربر فهیمه از پاریس، 2010/08/29
دستتون درد نکند. ایران به یکایک شما برای آموختن به تک تک نونهالانمان نیاز دارد. موفق وپایدار باشید
- sara، 2010/08/26
duset daram kaloo. ba tamame vojood omidvaram bachehaye madreseye koochake kaloo afradi bozorg shavand va kaloo ra az yad nabarand
sara hastam az gilan - langrood
- یک کاربرجهانگیر، 2010/08/26
موفق باشید
- یک کاربر، 2010/08/20
سلام من هم معلم هستم. البته من هم قبلا" معلم روستايی بودم كه چهار دانش آموز داشت، اما هرگز فكر نمی كردم مهم باشد. زيرا در منطقۀ محروم كجور خيلی از اين مدارس وجود دارد. پس تنها نيستی.
- یک کاربرramin، 2009/09/05
معلم عزیز و مهربان خسته نباشی‌. همیشه انسان‌های به ظاهر کوچک کارهای بسیار بزرگ رو انجام میدهند.

تولد این مدرسه عشق و امید را به شما و شاگردان عزیزتان تبریک میگیم.

- یک کاربر، 2009/05/21
chetori mishe be in madrese komak kard.. ye address ya telephoni mishe be emaile man bezanid....

جدیدآنلاین: وبلاگ این مدرسه را در کنار صفحه، سمت چپ صفحه می توانید ببینید.
- حسين رسول پور، 2008/11/20
سلام . من دانشجوي رشته آموزش هستم. مقطع ارشد. توي كلاس بحث از كلاس شما شد .براي همين خواستم به سايت شما سري بزنم . استادمان مي گفت كه در كارتان خيلي موفق بوده ايد حتي تآييد يونسكو را هم گرفته ايد . تبريك مي گم. هميشه موفق باشيد . كشورمان به معلمان با انگيزه اي مثل شما بيشتر نياز دارد .
- هدی، 2008/09/20
خیلی خوب بود . بخاطر موفقیتتون بهتون تبریک میگم همشهری . دس مریزاد . با آرزوی موفقیت بیشتر
- نادیا، 2008/09/18
salam manam ye ham ostaniye shomam aghaye sharani.kheili khosh halam ke mibinam hanoozam adamhai hastan ke ba eshgh tadris mikonan .madare man shomaro kheili doa mikone va baraton arezoye movafaghiat darim
- معلم کوچولو، 2008/09/10
سلام
من هنر و ذوق شما همکار خوبم را تحسین می کنم. اگرچه مدت زیادی نیست که با وبلاگ شما آشنا شده ام ولی بسیاری از مطالب شما و گزارش های مرتبط را دنبال کرده ام.نمی خواهم حقی از شما را تضییع کنم و یا هنر و عظمت کار شما را کم رنگ جلوه بدهم ولی حیفم می آید که یک نکته را نا گفته بگذارم و آن این است که چقدر تفاوت است بین تو و معلمی که نه تنها دوربین و موتور سیکلت ندارد ، بلکه برای خرید حد اقل نیازمندی هایش باید پولی قرض بگیرد تا بتواند راهی محل کارش بشود؟ و آن هم به جایی برود که راه را بدانجا راه نیست! البته اکنون 18 سال از آن زمان گذشته است و آن معلم بار دیگر به جای آن روستا راهی کشوری دور و یا به قول خودش جزیره ای بی فصل شده است.(اگر مایل بودی می توانی به آدرس www.irsg.blogfa.com
مراجعه کنی و مطلب معلم کوچولو را بخوانی وبا گوشه ای از آن سرگذشت آشنا شوی.امروزه آدم ها و رسانه ها بیشتر دنبال شهرت و آوازه اند تا اینکه بخواهند به اصل چیزی معتقد باشند. گزارشگران دنبال خوراک مطبوعاتی اند و مسئولین دنبال اعتبار! همان وزیری که شما را با آغوش گرم پذیرفت بیش از ده سال است که من در وزارتخانه اش کار می کنم و امسال تابستان هرچه برای پیگیری مشکلات مدرسه ام تقاضای ملاقات کردم پذیرفته نشد. به آنچه در معلم کوچولو اشاره کرده ام هنوز هم تکرار می شود و هزاران دانش آموز از آن قشر هزاران بار آرزو هایشان را انشا کرده اند اما چون برای کسی شهرتی را در پی نداشته هیچ کس به آن بهایی نداده است . مدرسه ی ما اگرچه در اقیانوس امکانات است اما حتی از یک کامپیوتر هم بی بهره مانده است و کدامین مدیر کامپیوترش را به این مدرسه هدیه می کند؟ و چرا نمی کند؟ نکند که بدنام شود؟ یا آنکه این مدرسه پسوند ترین ندارد!
من خوشحالم که با شما احساس انس و الفت می کنم و از آنچه می نویسی احساسی واقعی دارم و همه برایم تجربه شده است.در وبلاگ www.aiinesa.blogfa.com
(صدای آینه) تحت عنوان شکوفه های بیست ساله ، مطلبی نوشته ام که به احساس مشترک ما اشاره ای کوتاه دارد. اگر روزی به کوی ما گذر کردی بی نظر برنگردی! به امید دیدار.موفق باشید.
- عباس خدادوست، 2008/09/07
همكار گرامي سلام. اميدوارم اين وب سايت خود را بتواني بعنوان وسيله اي براي ياددهي و يادگيري به ساير دانش آموزان و آموزگاراني چون خود بكار ببري . من نيز چون تو داراي يك وب سايت بوده و از تجربياتم در جهت آموزش به ديگران استفاده مي كنم .من نيز بوشهري هستم و در روستاهاي بوشهر به شغل شريف معلمي مشغولم . خوشحال ميشم اگه باهات تبادل اطلاعات كنم .ضمنا" آدرس وب سايت شما را در وب سايتم قرار ميدهم. موفق باشي.
- یک کاربر، 2008/09/05
such a lovely person thx for shring.
- یک کاربر، 2008/07/29
با تشکر از سایت جدید آنلاین. شما با این گزارش احساسات همه را برانگیختید. ارزوی موفقیت برای معلم مدرسه و شاگردانش دارم. امیدوارم آموزش و پروش توجه بیشتری به اینگونه مدارس بنماید. لااقل کمی از بودجه کارهای تبلیغاتی را به تجهیز اینگونه مدارس اختصاص دهد.
بنظر من کار آقای شعرانی فوق العاده است و شایسته تقدیر می باشد. به امید ایران پیروز و سعادتمندو عاری از محرومیت
- mohsen، 2008/05/21
سلام به شما هم استاني عزيز و دوست گرامي خسته نباشي اميدوارم خداوند شما را در تمام مراحل زندگي ياري كند . موفق باشي .
- مهناز، 2008/05/08
از نظر من به شما در انجا خیلی خوش میگذرد وشما بهترین اوقات زندگیتان را دارید میگذرونید امیدوارم اموزش و پرورش با استخدام دائم شما موافقت کند
- nateghi، 2008/05/08
salam. man ranande dar masire punak vanak hastam. ghablan az radio ba in agha ashna shode boodam. va hala in gozaresh ra khandam. az inja be agha moalem dorod miferestam va khaste nabashid migooyam.
- سهیلا میرزایی، 2008/05/01
این مصاحبه را مدتی قبل خوانده و به وجد آمده بودم ولی امروز بار دیگر گزارشی كه در این رابطه در باره تو می خوانم مرا به یاد صمد بهرنگی و حضور پررنگش می اندازد كه حالا سال ها بعد صمدی دیگر و قلبی دیگر برای بچه ها و دنیای پاک آنها می تپد!
با اين كه حالا خارج از ایران زندگی می کنم ولی طلوع و غروب حیرت انگیز بوشهر را فراموش نکرده ام که همه روزه در ایامی که آنجا بودم مرا به ساحل دریا می کشاند!
معلم عزیز از راهی دور صادقانه به روح بزرگ تو و عشق تو به بچه ها درود می گویم، با حضور انسان هایی مثل شما در این دنیای عجیب و پر از ریا و دروغ کمی دلگرم می شوم که هنوز محبت هست، عشق هست! موفق باشی.
مرسی شهاب عزیز به خاطر گزارش با ارزش ات!
سهیلا میرزایی
- یک کاربر، 2008/04/29
سلام
روز معلم مبارک آقای معلم .من رو یاد بهترین خاطراتم انداختین
بازم میام سر میزنم. نسرین
- مانا نیکروش، 2008/04/21
میگن روی مقبره آگوست کنت پدر علم جامعه شناسی نوشته:عشق نظم ترقی و این یعنی دین انسانیت.
هیچی ندارم بگم جز اینکه:
طوبی از برای معلمی که به عهد الهی وفا نمود...........
- فاطمه كنگان، 2008/04/19
من اهل کنگان هستم شهری جوار کالو من معلم هستم یعنی امسال معلم می شوم و خیلی خوشحالم که می خواهم معلم شوم.
- from canada، 2008/04/19
keep working man any things we can do for you ask please.
- یک کاربر، 2008/04/18
به وجود گرامی شما و به عشقتان می بالم. لطفا کارتان را با همین شور و انگیزه ادامه دهید.
یک نکته کوچک، ما هیچ ما نگاه، اگر اشتباه نکنم یکی از دفترهای شعر سهراب سپهری است.
- یک کاربر، 2008/04/17
سلام از کالیفرنیا داستان مدرسه را تازه شنیدم و قلبم سرشار از محبت برای شما شد. شجاع از Irvine California
- سارا، 2008/04/14
سلام آقای شعرانی واقعا که وبتون عالی بود و از اینکه یکی توی یه جای دور افتاده انقدر یه روز باشه خیلی خوشحالم سربلند باشید.
یاعلی!
- عبدالرضا وكيلي، 2008/04/14
من خيرمدرسه ساز هستم . هزاران دانش آموز در مدارسي كه ساخته ام مشغول به تحصيل هستند. اگر بتوانم براي اين معلم فداكار يا براي دانش آموزان و يا كلاسشان كاري بكنم خوشحال خواهم شد.
- بهمن اسماعیلی، 2008/04/11
باسلام
سلام مرا به همه بچه ها برسانید
این هم فال حافظ که برایتان گرفته ام:
حافظ طمع برید که بیند نظیر تو
دیار نیست جز رخت ،اندر دیار حسن
بهمن اسماعیلی-پتروشیمی بوعلی سینا
ماهشهر
- آواز آسمان، 2008/04/10
پیغام به کسانی که این جا نوشتند آرزوی معلم شدن دارند : انجمن حمایت از حقوق کودکان شرایطی فراهم کرده است که می توان به رایگان به کودکان "خیابانی و فقیر و آن هایی که امکان مدرسه رفتن ندارند" درس داد . ( مثلا در خانه کودک شوش یا ناصر خسرو یا بم یا جنوب خراسان )... به سایت www.irsprc.org سایت انجمن حمایت از حقوق کودکان می توانید مراجعه کنید
- مونا، 2008/04/09
آخ كه زيبا بود بوشهر و چه زيباتر مي بود اگر دوباره مي رفتم و درياي جنوب را لمس مي كردم. دلم مي خواد جفره رو ببينم همون جايي كه منيرو تو كتاي اهل غرق اينهمه ازش گفته و تو اينهمه قشنگ از كالوي مي گي. راستي كه بوشهر جهانيست بس شگرف
- شبنم، 2008/04/08
لذت بردم. هم از نگاه هم از نثر.خسته نباشي آقاي ميرزايي عزيز كه در اين روزگار بي پير هنوز اميد و دغدغه هايت را حفظ كرده اي.
- آزاده، 2008/04/08
گزارش و عکس ها خیلی خوب بودند. جمله ی آخر گزارش هم محشر بود:ما آدم های خسته و افسرده و ناامید شهری درهجوم شور و شوق و امید این آدم های روستایی، کیش و مات می شویم. ما می شویم: ما هیچ، ما نگاه. به نظرم این بهترین پایان برای این گزارش جالب بود.خسته نباشید.
- mimi، 2008/04/06
عالیه عالی
همگی خسته نباشین
از معلم خوب و دانش اموزان نازی که داره
از عکاس خوش ذوق
و از نویسنده این بلاگ و رادیو زمانه
باید ده سال دیگه و بیست سال دیگه ی این دانش اموزان را دید
- maryam، 2008/04/05
Wonderful
- نسیم، 2008/04/05
زیبااااا بود! واقعاً هوای تازه برای نفسهای خستۀ ما شهریهای نا امید و افسرده...که همه چیز داریم و انگار هیچ چیز..خدا حفظ کند و زیاد کند این آدمها را
- ياسمين، 2008/04/05
اين مدرسه آوازش همه جا پيچيده
- عمو اروند، 2008/04/05
شهاب جان نوشته‌ی خوبت را در بلاگ نیوز انتشار دادم. می‌بینی دنیا چه کوچک است. همدان، دير یوله و چهل سال فاصله در این میان ولی انسانیت و صفای انسان‌ها ابدی است. دوستی قدیم من و پدر تو و بخشداری من در دیر و اکنون من در دور دور.
- حسین، 2008/04/04
آرزو ی من در پیرانه سر معلم بود ن است و چو ن بعد از ٧ سا ل تد ریس در دا نشگا ه آ زا د قراردادم را به علل مختلف ! تمد ید نکردند اینکا ر را در تا کسی محیط کار و.......... ادامه میدهم .
امید و ارم بتوانم با ندازه ذ ر ه ای از اثر ی که تلا ش این جوا ن بو شهر ی میگذارد موثر با شم.
آرزوی دیگر من سلا متی و شا دی همه جوا نا ن ا یر ا ن خصو صا چنین جوانا ن برومند یست.
- حسین، 2008/04/04
آگاه شد ن و آگاه کردن مردم و بخصوص کودکا ن یکی از بهتر ین حربه های مبارزه با مردم فریبی و استبداد و استعما ر نو است خصوصا اگر اینکا ر در سنینن مختلف این پرسش را ایجاد کند که : نفت ما و کشور ها ی همسا یه به کجا میرود و بجای آ ن چه به ما میدهند؟
جوانا ن ایران سر بلند.
- یک کاربر، 2008/04/03
کوچک و زیبا بود
Home | About us | Contact us
Copyright © 2024 JadidOnline.com. All Rights Reserved.
نقل مطالب با ذكر منبع آزاد است. تمام حقوق سايت براى جديدآنلاين محفوظ است.