روز دوشنبه در یکی از اتاق‌های کناری مجلس عوام بریتانیا که بیشتر جای بحث‌های داغ سیاسی است، در لابلای بحث می‌توانستید آمیزه‌ای از موسیقی افغانی و غربی را بشنوید که بانویی انگلیسی با ویلونسل آهنگ معروف ملاممدجان را می‌نواخت و جان بیلی، استاد موسیقی که شاگرد استاد محمد عمر بود، نغمه‌ای از ساخته‌های او را با رباب نواخت و ورونیکا، همسر او،  چند ترانه را با لهجۀ هراتی خواند.

البته در این سالن صحبت از آموزش موسیقی بود و کارهایی که در پنج سال گذشته برای آموزش موسیقی به کودکان و نوجوانان در افغانستان شده‌است. بیش از یک‌صد تن به این جلسه آمده بودند؛ نمایندگان مجلس، روزنامه‌نگاران و دانشگاهیان و دوستداران افغانستان.

احمد سرمست، بنیان‌گذار و رئیس انستیتوی ملی موسیقی افغانستان، که برای جلب حمایت مادی و معنوی از کاری که آغار کرده و امکان ادامۀ آن به بریتانیا آمده، از موسیقی افغانستان سخن گفت و از این که در طول سه دهه جنگ چه بر سر آن آمد و و در زمان طالبان کلاً ممنوع شد. البته همه می‌دانند که اهل موسیقی در این دوره یا کشته شدند یا رخت مهاجرت بربستند یا به نیست کردن وسایل کار خود و تغییر شغل مجبور شدند. تنها ده سال پیش و بعد از سقوط طالبان بود که موسیقی این کشور جانی تازه گرفت.

دکتر سرمست از  پایه‌ریزی "انستیتوی ملی موسیقی افغانستان"  گفت که برای راه‌اندازی آن، افغانستان از کمک‌های مالی و معنوی کشورهای آلمان، بریتانیا، فرانسه، آمریکا، هند و بانک جهانی برخوردار شده‌است. به گفتۀ او طرح "انسیتوی ملی موسیقی" این بوده‌است که از یک سو استعدادهای قوی و نهفتۀ موسیقی افغانستان را کشف و آنها را جذب کند و از سوی دیگر به کودکان خیابانی آن کشور از طریق آموزش موسیقی کمک کند، تا از شرایط اجتماعی بهتری برخوردار شوند. از دیگر برنامه‌های آینده "انستیتوی ملی موسیقی افغانستان" تأسیس ارکستر سمفونیک آن کشور است که در آیندۀ نزدیک همچون "پرچم صوتی"  آن کشور به اهتزاز خواهد آمد.

به گفتۀ دکتر سرمست، انستیتوی موسیقی ملی افغانستان در کابل که ظرفیت پذیرش ۳۰۰ هنرآموز را دارد، امروز به تعلیم ۱۴۰ هنرجوی موسیقی مشغول است که بعضی از آنها تا چندی پیش در خیابان‌های کابل دست‌فروشی می‌کردند. با همین هنرجویان، ارکستر موسیقی جوانان افغانستان تشکیل و اولین طلیعه‌های موفقیت آن با اجرای "چهار فصل افغانستان"، اقتباسی از چهار فصل ویوالدی،  با رنگ ملی، آفریده و اجرا شده‌است. در ارکستر جوانان  افغانستان سازهای ملی مانند رباب، دلربا، سرود، سه‌تار وغیره در کنار سازهای فرنگی مانند ویولن و ویلونسل به کار گرفته می‌شود. برای آموزش سازهای فرنگی آموزگارانی از کشورهای مختلف استخدام شده‌اند.

رابین ریزک Robin Ryczek از همین مربیان است که از انگیزه و استعداد قوی در یادگیری موسیقی شش هنرآموز دختر و پسر خود در ویلونسل به وجد آمده و می‌گوید: "با وجود این که من تدریس در این آموزشگاه را از سپتامبر سال ۲۰۱۰ شروع کردم، امروز قدرت نوازندگی بعضی از شاگردان به اندازۀ یک شاگرد سال پنجم است و این برای همۀ ما مایۀ تعجب است".

کسانی که به جلسه پارلمان آمده بودند، انتظار آن را داشتند که آهنگ‌های نوجوانان افغانستان را بشنوند که در این سازمان آموزش دیده‌اند، اما از آنها خبری نبود.

در مصاحبه‌ای که روز دوشنبه، ۲۷ ژوئن ۲۰۱۱، با دکتر احمد سرمست در لندن انجام دادیم، او هدف از سفرش به بریتانیا و تازه‌ترین فعالیت‌های انستیتوی ملی موسیقی افغانستان را توضیح داد.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب