درم‌بخش می‌گوید قلم جزیی از انگشتانش شده و نمی‌تواند آن را لحظه‌ای از خود جدا کند.

مسجد فهرج احتمالا کوشکی یا معبدی از دوره ساسانی بوده که بدل به مسجد شده است.

ساخت یک تنور زحمت زیادی دارد و از آدم‌های اطرافش عرق بسیار می‌گیرد.

ناظری خواننده ای است غنایی. او با شور می خواند و در شنونده اش شادی می آفریند.

فروغ کوتاه زیست و با بیان زنانه، بی‌پروایی، جهان‌بینی و تجربه شخصی‌اش ماندگار شد.

بیژن بهادری از نوجوانی هرچه را که از زندگی ایل خود در کوچ دید به تصویر کشید.

اندیشه‌گاه جایی است شبیه کافی‌شاپ که عنصر اندیشه را هم بر آن افزوده باشند.

کار‌های جعفر روح‌بخش پلی است میان سنت و نوگرایی، نقاشی سقاخانه و انتزاع.

در سخن و نگاه معلولان مرکز ارتوپدی صلیب سرخ در کابل، زندگی موج می‌زند.

تعداد زیادی از کارتون‌خواب‌ها درشب‌های سرد زمستان در شهر تهران سرگردانند.

سرنوشت سلیم، همانند شهرزاد، قصه گفتن برای زنده ماندن است.

استاد حسن کسایی، از پیشگامان هنر نی‌نوازی ایران در ۸۴ سالگی خاموش شد.

هاشم‌زهی در حال کشف حقیقت از دل واقعیت‌های مردم سیستان و بلوچستان است.